ضروریّات عالم انسانی در عصر جدیدِ حیات بشری که حضرت بهاءالله پیشوایان سیاسی و مذهبی قرن نوزدهم را به آن فراخواند اکثراً امروزه از سوی جانشینان آنان و نیز از سوی متفکّران پیشرو در سراسر جهان، لااقلّ به عنوان آرمانهای دلخواه پذیرفته شدهاند. در پایان قرن بیستم اصولی که تا چند دهۀ پیش از آن با تبَختُر، رؤیایی و کاملاً غیر عملی توصیف میشد، محور اصلی گفتمانهای جهانی قرار گرفت.این اصول به پشتوانۀ پژوهشهای علمی و یافتههای کمیسیونهای متنفّذ که غالباً منابع مالی هنگفت در اختیار دارند، هدایتگر نهادهای اجرایی پرقدرتی هستند که در سطوح بینالمللی، ملّی و محلّی فعّالاند. انبوه عظیمی از کتابها و مقالات عالمانه به زبانهای مختلف، وقف یافتن وسایلی برای کاربرد این اصول شده است و مسلّماً این برنامهها از توجّه رسانههای گروهی در پنج قارّۀ جهان برخوردارند.