کتب مقدّسه در این باره عموماً به یک زبان ناطقند: هدف دین نیل بشریّت به "یوم الحصاد*"[64] و "یک گلّه و یک شبان"[65] است، به عصر عظیمی است که در آن "و اشرقت الارض بنور ربّها§"[66]و ارادۀ الهی "چنان‌که در آسمان است بر زمین نیز کرده شود"[67]، "الیوم الموعودª"[68] است، یعنی زمانی که "شهر مقدّس"[69] "از آسمان از جانب خدا"[70] فرو خواهد آمد، هنگامی که "کوه خانۀ خداوند بر قلّۀ کوه‌ها ثابت خواهد شد و فوق تلّ‌‌ها برافراشته خواهد گردید و جمیع امّت‌ها به سوی آن روان خواهند شد"[71]، وقتی که خداوند خواهد پرسید "شما را چه شده است که قوم مرا می‌کوبید و روی‌های فقیران را خرد می‌نمایید"[72]، روزی که رمز کتب مقدّسه که "تا زمان آخر مخفی و مختوم شده است"[73] گشوده خواهد شد و وصول به آستان الهی به صورت اقبال "به اسم جدیدی که دهان خداوند آن را قرار می‌دهد"[74] ظاهر خواهد گشت، عصری که برتر از آن است که تا کنون به چشم دیده شده، به ذهن خطور کرده، و به زبان توصیف گردیده است، "کما بدأنا اوّل خلق نعیده وعداً علینا انّا کنّا فاعلین.¨"[75]